Daha doğrusu; fizik ilmini, fizik ve metafizik diye ikiye ayırmak gerekir. Bu konuda Bediüzzaman “Her şeyi maddede arayanların akılları gözlerindedir, göz ise maneviyatta kördür.”1 demekle bu gerçeği çok veciz ifade etmiştir.

Hatta bu vesileyle, madem herkes aynı şeye baksa da, farklı görüyor, o hâlde gözü de; fizik gibi, beden gözü ve kalp gözü diye ikiye ayırmak gerekir. Yoksa göz göre göre bu derece tezadın ve insanlar arasındaki bu uçurumun izahı yapılamaz.

Meselâ, bir ateist veya materyalist neden sadece elma ve çekirdeğini görüp de, bir mü’min gibi çekirdeğin içindeki ağaç ve elmayı da göremez? Elbette bu bir basiretsizlik ve dar görüşlülüktür. Bir de üstelik bu basiretsizliği meziyetmiş gibi; bilgiçlik taslanması, hamakatın daniskasıdır. Bu farkı izhar edebilmek için uzun vadeli deney ve gözlemlere bile gerek yoktur. Fakat bir kısım insanlar çok aceleci olduğu için peşin hükümle kendini dalâlete mahkûm ediyor.

Yine buna mümasil; “Kimi camdan bakar, kimi cama bakar” denilmiş ve yine “Ben ayı gösteriyorum onlar parmağıma bakıyor” da, denilmiştir. İşte bunların hepsi insanlar arasındaki bakış ve anlayış farklarıdır........

© Yeni Asya