Durum hiç de öyle değilmiş. Düşünüyorum, görünürde hiçbir problem yok. Yok, gerçekten yok. Ama gel gör ki ciddi canım sıkılıyor. Haydi bakalım, çöz çözebilirsin, at atabilirsen sıkıntıyı üzerinden. Gitmiyor, yapıştı sanki. Unutayım diyorum, iyice yerleşiyor. Başka şeyler düşünüyorum, biraz gider gibi oluyor, yine çıkıyor bir köşeden karşıma. İnsan hakikaten aciz bir varlık.

Emin olun, uyku düzenim bozuldu. Arkadaşlık ilişkilerim eskisi gibi değil. Yemek iştiham kalmadı. Eskiden tabiatla, varlıkla iyi konuşurdum şimdi, ne o eski tabiat onlar, ne de ben eski ben. Ne oldu, neden oldu bilmiyorum.

Şimdi derinden derine bu sıkıntıyı anlamaya çalışıyorum. Sırf bunun için birkaç kitap bitirdim. Onunla bir anlamda biraz daha bilimsel olarak tanıştık. İyi de oldu.

Dahası, daha önce sözüne çok........

© Yeni Asya