Bahar günlerinden birinde bir elma ağacının altında dinlenirken, yanı başına bir elmanın düşmesi onu tarihin en büyük keşiflerinden birine götürür. Newton, “Elma neden hep yere düşüyor? Yan tarafa ya da yukarıya doğru neden gitmiyor?” diye düşünmeye başlar. Böylece elmayı yere çeken görünmez bir kuvvetin varlığını sorgular.

Newton’un merakı onu şu soruya götürür: Bu kuvvet yalnızca elmayı mı çekiyor, yoksa dünyanın yörüngesindeki Ay da mı bu kuvvete dahildir? Kısa süre sonra anlar ki gökyüzündeki hareketlerle yeryüzündeki olaylar aynı kanunlara tabidir. Bütün kâinatta, en küçük cisimlerden en büyük galaksi sistemlerine kadar her şey hassas bir ölçüyle birbirine bağlıdır.

Newton bu hakikati şu ifadeyle formüle eder: “Evrendeki her cisim, diğer her cismi, aralarındaki mesafenin karesiyle ters orantılı ve kütleleriyle........

© Yeni Asya