Said Nursî, 1944 yılında Denizli hapsinden beraat ederek çıktıktan sonra, doğrudan memleketine dönmesine izin verilmedi. Devlet, onu yeniden bir başka şehre “mecburî ikamet” kapsamında sürgün etmeye karar verdi. Bu doğrultuda, Afyon’a bağlı Emirdağ ilçesine gönderildi. Burada belirli sınırlar içinde yaşamasına, ancak sıkı polis gözetimi altında kalmasına izin verildi.

Üstad, Emirdağ’a vardığında küçük, mütevazı bir eve yerleştirildi. Bu ev, hayatının bir bölümüne şahitlik edecek ve Nur hizmetinin yeniden teşkilatlandığı merkezler- den biri olacaktı. Devletin asıl niyeti, onu merkezlerden uzaklaştırmak ve etkisini kırmaktı. Ancak gelişmeler bunun tam tersini gösterdi.

Devlet Nezdindeki Konumu ve Siyasî Atmosfer

940’lı yılların ikinci yarısı Türkiye’de tek parti yönetiminin hâkim olduğu, dinî faaliyetlerin sıkı biçimde denetlendiği bir dönemdi. Bu bağlamda Said Nursî gibi, halk nezdinde itibarı yüksek olan dinî şahsiyetler sürekli kontrol altında tutuluyordu.

Emirdağ’da yaşadığı süre boyunca, Üstad’ın evi polis tarafından belli........

© Yeni Asya