İki gün önce, 12 vatan evladımızı toprağa verdik. Milletçe yüreğimiz yandı.
Yine sessiz anneler, kan ağlayan babalar, boynu bükük çocuklar...
Al bayrağa sarılı tabutlar, bu milletin yüreğine bir kez daha ateş düştü.

Bu ülkede bazı acılara alışılmaz, alışılmamalıdır. Şehitlerimiz bunun başında gelir.
Çünkü bu vatanın evlatları siyaset üstüdür.

Parti ya da ideoloji fark etmeksizin; onlara gösterilecek vefa, sadece bir yas değil, ahlaki bir duruşun, millet olmanın gereğidir.

Ruhları şad olsun. Milletimizin başı sağ olsun.

Zam beklerken vicdan kayboldu, umutlar tükendi.
Artık emekliye yapılan zam bir sevinç değil, bir matem haline geldi.
Bir önceki yazımda en düşük emekli maaşı 17 bin TL olur demiştim. Yanıldım.
Okurlarımdan özür diliyorum: 17 değil, 16 bin 880 TL oldu.

Bu rakam, temel geçim sınırının dahi altında.
Çarşıyla pazarı bir yana bırakın, insan onuruyla bağdaşmayan bir rakamdır bu.
Kira mı ödensin, ilaç mı alınsın, toruna harçlık mı verilsin?

Sessizlik, çaresizliğe mecbur bırakılan milyonların ortak kaderine dönüştü.

Buradan Meclis’e çağrımızdır:
Derhal özel bir yasa çıkarılmalı, bu adaletsizlik giderilmelidir.
Sokaklardan yükselen “İmdat!” sesine kulak........

© Yeni Ankara