Acaba yaşanan büyük sorunların temelinde bir toplumsal çürümüşlük mü var? Belki de birçok yerde bu konuya gönül ferahlığı ve bir katarsis ile birlikte, evet cevabı veriliyor. Normal bir soru ve normal bir cevap gibi. Ortalamanın ağırlıklı ortalaması. Belki de alışılagelmiş bir cevap. Bit yeniği aranmamış bir cevap.

Bakıyorum; akademisyenler, yurttaşlar, siyasal mücadele vermesi gerekenler bu konuyu konuşuyor. Bir çürüme varmış, o nedenle sorun çıkıyormuş. Toplum daha ahlaklı olmalıymış onlara göre.

Yani yük yine Ayşe Teyze ile Remzi Amca’nın üzerine yıkılmış durumda. Ayşe Teyze ile Remzi Amca neden etik davranmayıp çürüyor? 16.880 lira emekli aylığı aldıklarından olmasın sakın. 16.880 lira ile mutluluğun ve etik olmanın resmini çizin işin kolayına kaçmadan da sizi görelim. Bir ömür boyu çalışmış, şirketlere devasa kazançlar sağlamış insanlara refah sağlayan aylık yerine, ahlaklı olma öğüdü.

Siyasal, ekonomik ve sistemsel sorunları konuşmamaya yemin etmiş olarak, ne güzel bir sohbet. Çürümüşlük sohbetini yapan orta sınıftan insanlar, bütün konuşmalarının başında hiçbir partiye ya da örgüte üye olmadıklarını hevesle belirtirler örneğin. Yapacakları konuşmanın meşruiyetini buradan almaya kalkışırlar hiç sekmeden. Kendi hatalarını fazilet kabul ederler. Aslında örgütlü mücadele vermek aydınlanma fikrinde bir erdemdir ama bu arkadaşlar bu erdemi neredeyse her seferinde kınarlar. Eğer bir suçsa örgütlü olmak, o suçu başkalarının üzerine atmış olurlar. Güvendikleri ölçü zaten çoğunluğun örgütlü olmaktan uzak durmasıdır. Bir anda mutlu çoğunluğun arasına karışıverirler. Kimse bulamaz onları o kargaşada. Kimsenin onları eleştirebilecek........

© Yarın Haber