Murat Bölükbaşı yazdı…

Geçtiğimiz gün X odasında katılımcılardan biri kendini tanımlarken, ‘’Ben Kemalist değilim; Atatürkçüyüm’’ diye kurduğu cümlenin ortasına noktalı virgül koyduğunda, ben, havada uçan bu cümlenin sonuna ünlem ve soru işaretini çoktan koymuştum. Bunu birileri zaman zaman servis ediyor ve bu söylem benim kulağımı tırmalıyordu. Kemalizm neydi ki..! Bir Türk vatandaşı kendine Kemalist demekten rahatsızlık duymuş ve üstüne basa basa kendini ‘’ben Atatürkçüyüm’’ diye tanımlamıştı.

Oysa ki, Kemalizm; ‘’Ya istiklal ya ölüm’’ diyerek Türk milletine diriliş ve mücadele ruhunu üflemek, ezilen sömürge milletlere bağımsızlık, özgürlük umudu ve ümidi vermek demekti. Kemalizm; Devletle halkı bir araya getiren karma ekonomi modeliyle mucizevi bir büyüme hikayesi gerçekleştirmekti. Kuruluşunda, daha 10 sene geçmeden denizaltı, uçak yapıp satan, fabrikalar kuran, Ankara’nın çorak topraklarında mümkün olmayanı mümkün kılıp bir tarım devrimi gerçekleştirebilmekti.

Osmanlı’da nüfusta sayılmayan kadını saymak, ona seçme ve seçilme hakkını tanımak, ırgat, köle, cariye olan kadından bir hakim, avukat, doktor, mühendis, sanatçı, siyasetçi üretmek, her şeyden öte uygar ve güçlü insanı inşa etmek demekti. Tevhidi Tedrisat Kanunuyla cemaat ve tarikatların kapısına kilit vurup, çağdaş eğitimin önünü açan büyük bir vizyon demekti.

Kemalizm; sadece sarığı, fesi atıp şapka giymek demek değildi; o şapkayı eline alıp, karşısındakini nazikçe ve vakur bir eda ile selamlayabilmek demekti. Kemalizm; Saltanatı kaldırıp,........

© Veryansın TV