Ahmet Müfit yazdı…

(AKP’ye benzemek ya da karşısında olmak)

Kendisini, AKP karşıtı olarak tanımlayan çok geniş bir çoğunluğun görüşü, AKP ile mücadele etmek için yapılması gereken şeyin, amasız, fakatsız CHP’nin desteklenmesi olduğu görüşünde. Bu kesime göre, aksi bir tutumun tek bir anlamı var; AKP’li olmak ya da AKP’ye hizmet etmek.

Tam da bu yüzden, dün koşulsuz olarak Kemal Kılıçdaroğlu ve Altılı Masa savunusu yaparken, şimdilerde Kemal Kılıçdaroğlu karşıtı, Ekrem İmamoğlu ve Özgür Özel yanlısı bir duruş sergiliyorlar. Enteresan bir şekilde, Altılı Masa karşıtı bir tutum alıyorlar ancak Kemal Kılıçdaroğlu bu işleri yaparken şimdilerde kurtarıcı olarak gördükleri Özel ve İmamoğlu, en yakın destekçisi değilmiş hatta arkasından ağlamamışlar gibi davranıyorlar. Yanlış anlaşılmasın, bunu yaparken, çoğunluğunun beklentileri, kendilerine, ailelerine yönelik bir çıkar değil, ülkenin bir nebze normalleşmesi, normalleşme derken kastettikleri de aslında yalnızca birazcık huzur, birazcık adalet, bu ülkenin kuruluş ayarlarına birazcık saygı. Şikayetleri de beklentileri de ülkenin geneliyle ilgili, genelin iyiliği için. Bu açıdan bakıldığında, çıkar amaçlı parti üyeliği ve yandaşlığından oldukça farklı bir tutum içerisinde olduklarını söylemek de nümkün.

Ancak, bir diğer özellikleri var ki, tüm bu olumlu nitelikleri, konumuzla yani ülkenin geleceği ile ilgili olarak değersizleştiren, Atatürk Cumhuriyetinin ideolojik bir tercih doğrultusunda (Kemalizm, Altı Ok) kurulmuş bir cumhuriyet olduğunun dahi farkına varmalarına engel olan, yanlışın kör bir destekçisi olmaları sonucunu doğuran batı bağımlı/güdümlü ideolojik körlükleri.

O kadar derin bir körlük ya da çaresizlik söz konusu ki, dün AKP’nin yanında yer alan, daha da öte borazanlığını yapan Murat belge, Hasan Cemal, Fatih Altaylı, Levent Gültekin,

© Veryansın TV