İnsanın ömrü, çok kıymetli bir sermayedir. Kıymetini bilmeli, zayi etmemelidir. İnsana kıyamet günü, ömrünü nasıl geçirdiği sorulacaktır. İnsan, ömür sermayesini dinimizin bildirdiği şekilde çok iyi değerlendirmelidir. Faydasız, boş şeylerle geçirmemelidir. Ömürden geçen hiçbir an bir daha geri gelmez. Ömrünü zayi edenin son pişmanlığı fayda vermez. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kıyamet günü kul, şu dört şeyden sorulmadıkça yerinden ayrılmayacaktır: 1- Ömrünü nasıl geçirdiğinden? 2- İlmi ile nasıl amel ettiğinden? 3- Malını nereden kazanıp, nereye harcadığından? 4- Bedenini nerede yıprattığından?) [Tirmizi] (İki [büyük] nimet vardır ki, insanların çoğu bunlarda hep aldanırlar. Bunlar: Sağlık ve boş vakittir.) [Tirmizî] (Allahü teâlânın bir kulunu sevmediği, onun faydasız şeylerle uğraşmasından anlaşılır.) [Mektubat-ı Rabbaniyye, 1. Cild, 123. mektup] (Musibetler çoktur. Musibetlerin en büyüğü,........

© Türkiye