Enflasyon dönemleri, kişilerin harcama eğilimlerini artırıyor ama diğer yandan tasarrufu da öğretiyor. Özellikle sabit gelirliler için. Basit bir anlatımla, serbest meslek sahipleri hizmetinin karşılığını, üreticiler ürünlerinin fiyatını artırıyor ama ücretli çalışanlar zam dönemini beklemek; beklerken de enflasyonun gelirini tahrip etmesine katlanmak zorunda. İşte bu nedenle paranın değerini koruma kavgası her zamankinden çok daha önemli. Son 2-3 yıl öncesine kadar bu koruma işi 'maaşını al, dövize yatır, ihtiyacın oldukça harca' şeklindeydi. Dövizdeki artış enflasyonun gerisinde kalmaya başlayınca alışkanlıklar değişti. Dövizin yerini altın aldı. Bir yıllık getirisi yüzde 90'ı aşan altın zaten Türk insanının en geleneksel yatırım aracıydı. "Yastıkaltı" denince akla gelendi. Şimdi ise dev fonların, hisse senedinden vazgeçmeyenlerin de vazgeçilmezi oldu. Artık birçok insan 'her ay başında 1-2 gram alıyorum' diyor. Yani tasarruf peşin, harcama sonra. Bu, aslında tam olması gereken davranış şekli. Enflasyon ahlak dâhil her şeyi bozuyor. Eskiden 'söz senetti' şimdi yazılı senet bile bir işe yaramaz hâle geldi ama kötülüklerin anası enflasyon, tasarrufu da öğretti sonunda... Bu........

© Türkiye