Hayatım boyunca hiç milliyetçi olmadım. Milliyetçiliğe sempati duymadım. Milliyetçilik bir ırka, etnik kimliğe veya -bazı durumlarda- bir kültüre ait veya bağlı olmanın öne çıkarılmasına dayanmakta. Hiçbir katkısı, talebi ve tercihi olmaksızın bunlardan birine mensup olarak dünyaya gelmiş olmanın neden o insanı öyle olmayan insanlardan bütünüyle farklı ve onlara tartışılmaz şekilde üstün kılması gerektiğini anlayamamaktayım. Bunu insanlığa ve insaniliğe aykırı bulmaktayım.

Milliyetçiliğin sosyalizm ve liberalizm gibi evrensel bir ideoloji olmadığının da farkındayım. Bu yüzden, milliyetçiliği bir ideolojiden çok ideolojiye benzeyen veya ideolojileri taklit eden bir yaklaşım -daha doğru bir adlandırmayla, bir “ideolojimsi”- olarak görmekteyim. Mesela milliyetçiliğe göre özgürlük nedir, en iyi yönetim biçimi nedir, adalet nedir gibi soruların cevapları yoktur. Bu cevaplar için milliyetçiliğin evrensel ideolojilere yakın durması gerekir. Sosyalizme yakınlaşma nasyonal sosyalizme vücut verebilir. Bazı milliyetçilik türleri ise faşizme meyillidir.

Buna rağmen milliyetçiliğin hemen her toplumda önemli olduğunun da farkındayım. O kadar ki, ideolojiler insanların nazarında zaafa uğramasına ve hayat tarafından yalanlanmasına rağmen milliyetçilik nadiren aynı kaderle karşılaşmaktadır. Bu çerçevede, Türkiye’nin resmî........

© Türkiye