Türk milliyetçiliği; kimileri bunu bir duygu ya da düşünce, kimileri ise bir siyasi duruş olarak tanımlar. Oysa Türk milleti için milliyetçilik, çok daha derin bir anlam taşır: Türk kültürünü korumak, dilini, töresini ve ahlakını yaşatmak, devletine sahip çıkmak ve Turan ülküsünü ayakta tutmaya yönelikbir kültür, tarih ve kimlik bilincidir. Peki, Milli Eğitim Bakanlığı’ndan üniversitelere, ders verilen her kurumda ve sınıfta bu bilincin en önemli taşıyıcısı kimdir? Öğretmen.

Tarih boyunca Türk toplumu, bilgeliğe büyük saygı duymuştur. Bozkırda obanın yönünü gösteren bilge kişi, aslında ilk öğretmendi. Ona “ata” derlerdi; yol gösteren, koruyan, doğruyu fısıldayan. Bugün “hoca”, “bilge”, “üstat” gibi kelimelerle yaşattığımız bu saygı, genetik köklerimize kadar uzanır.

Şanlı Türk tarihinde devlet yönetiminden günlük hayata kadar her yerde bir öğretmenin izi vardır.Öğretmen öğrencisine sadece bilgi aktarmaz; edepten ahlaka, insanlıktan sorumluluğa kadar bütün değerleri aktarır. Bu nedenle öğretmenlik bu topraklarda yalnızca bir meslek değil, bir kültür mirasıdır.

Türk milliyetçiliği ve öğretmenlik, birbirinden ayrılamaz iki büyük güçtür. Biri milletin ruhunu korur, diğeri o ruha yön verir. Biri tarihi anlatır, öteki tarihin devamını inşa eder. Biri geçmişi hatırlatır, öteki geleceği kurar. Bu açıdan bakıldığında, milliyetçilik Türk milletinin hafızasını taze tutarken, öğretmen de bu hafızadaki değerleri gelecek nesillere aktarır.

Türk Milliyetçiliğin merkezinde öğretmen vardır. Çünkü Türk milliyetçiliği hamasetten değil; akıl, bilim ve eğitimden beslenen bir yükselişi hedefler. Bu ülkünün mimarı ise öğretmendir. Onun çabası ve........

© Türkgün