Sahilden Ortaköy–Sarıyer istikametinden gelen otobüsler, Dolmabahçe–Kabataş–Eminönü hattına yönelirken doğal akışta Barbaros Bulvarı’na çıkmaları gerekiyor. Normal akıl şunu söyler: İlk U’dan dön, yoluna devam et. Ama öyle olmuyor. Otobüsler neredeyse Conrad Oteli’ni geçtikten sonra ikinci U’yu kullanıyor.

Peki bu neye yol açıyor?

*Zaman kaybı: Tek otobüs için dakikalarca kayıp; hat boyunca günde yüzlerce seferde saatler boşa gidiyor.
*Maliyet: Yakıt tüketimi artıyor. Birkaç yüz metre fazla gibi görünen mesafe, yıl bazında devasa bir maliyet yaratıyor.
*Menzil kaybı: Bu otobüsler tam da hizmet vermeleri gereken bölgede vakit kaybediyor, verim düşüyor.
*Tıkanma: Hem gidiş istikameti hem dönüş istikameti aynı anda bloke oluyor. Trafik zincirleme bir şekilde sıkışıyor.

Sonuç: Hiç kimseye faydası olmayan bir güzergâh, binlerce kişiye çile olarak geri dönüyor.

***

Bu uygulamanın arkasında “planlama” adı altında masa başında çizilen şemalar yatıyor. Ama sahada işler öyle yürümüyor. Kâğıt üzerinde belki akış mantıklı görünüyor. Fakat Beşiktaş gibi zaten meydanı dar, araç yoğunluğu yüksek, yaya hareketliliği karmaşık bir noktada *dolambaçlı dönüşler sadece yangına körükle........

© Toplumsal