Diğer

24 Haziran 2025

Gazeteci Fatih Altaylı, Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 310. maddesi kapsamında tutuklandı. Bu maddenin başlığı, “Cumhurbaşkanına Suikast ve Fiilî Saldırı” şeklinde.

İlgili hüküm şöyle:

“(1) Cumhurbaşkanına suikastte bulunan kişi, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile cezalandırılır. Bu fiile teşebbüs edilmesi halinde de suç tamamlanmış gibi cezaya hükmolunur.

(2) Cumhurbaşkanına karşı diğer fiili saldırılarda bulunan kimse hakkında, ilgili suça ilişkin ceza yarı oranında artırılarak hükmolunur. Ancak, bu suretle verilecek ceza beş yıldan az olamaz.”

Savcılık, Altaylı’nın Cumhurbaşkanına “fiilî saldırı” gerçekleştirdiğini ileri sürüyor. Gerekçe gösterilen ifadeler ise şu:

“… Uzak geçmişine bak abi, bu millet padişahını boğmuş bir millettir, hoşuna gitmediği zaman, istemediği zaman padişahını yuhalamış bir millettir. Az buz değildir öldürülen, suikaste kurban giden, Osmanlı padişahı komploya kurban giden veya boğazlanan veya intihar etti süsü verilen, şimdi o yüzden öyle baktığın zaman bu halk her şeyden vazgeçebilir ya da vazgeçmiş gibi görünür...”

Bu sözlerin ceza hukuku bakımından “fiilî saldırı” sayılmaz.

Bugün sağduyulu herhangi bir kamu hukukçusuna bu durumu sorduğunuzda, büyük çoğunlukla bu değerlendirmenin sorunlu olduğu yönünde görüş beyan edilecektir.

Açıktan dile getirmiyorlarsa, bu çekincenin gerekçesi hukukî değil, muhtemelen atmosferiktir.

Yoksa korku atmosferi bir tarafa bırakıldığında bu skandalı* haklı çıkaracak bir argüman bulmak pek mümkün değil.

“Fiilî saldırı” kavramı ceza hukukumuzda Alman hukukundan alınmıştır. Almanca “tätlicher Angriff” olarak geçen bu terim, düşmanca bir niyetle doğrudan bir kişinin vücuduna yönelen eylemleri ifade eder.

Yumruk atmak, şişe fırlatmak, birini kilitli bir odaya hapsetmek gibi eylemler fiilî saldırı sayılır. Bu tür eylemlerin gerçekleşmiş olması gerekmez, örneğin teşebbüs aşamasındaki yaralama veya özgürlüğü kısıtlama girişimleri........

© T24