ARENA programını sonlandırıp haziran başında tatile çıktığımızda, bugün 25 yaşında olan büyük oğlumuz Bora henüz 1.5 yaşındaydı.

Kavurucu sıcaklar bastırmadan ve büyük kent insanları akın etmeden önce, ailece Bodrum’da bir hafta tatil yapmaya karar vermiştik.
O tarihe kadar Bodrum’a sadece haber için gitmiş ve en fazla iki gece kalmıştım.

Köşe yazdığım Hürriyet’in Bodrum muhabirini arayıp, sahibinin yasa dışı işleri olmayan, kara paracılar ve mafya ile bağlantısı bulunmayan bir otel önermesini rica ettim.
İsmini verdiği otele ön ödemeli rezervasyon yaptırıp, Bodrum’a uçtuk.

★★★

O gece tüm sezonun ve yolun da yorgunluğuyla deliksiz bir uyku çektik.
Sabah kahvaltı salonuna inince bir de ne göreyim?

Aleyhinde birçok belgeli haber yaptığımız için hakkımda iyi düşünmediğini bildiğim kişilerden biri de bizim otelde kalmıyor mu?

Kendisi ufak tefek ve zayıftı, ama çevresindeki iri kıyım 7-8 adamı, onu hiç yalnız bırakmıyordu..

Eşime ve minik Bora’ya çaktırmadan -parayı peşin ödemiş olmanın da pişmanlığıyla- ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım.

Ya tatili kesip İstanbul’a dönecek ya da parayı yakarak başka bir otele geçecektik.

Ama orada da benzer bir kişiyle karşılaşmayacağımızın garantisi yoktu.

Çünkü SHOW TV’de çalışırken genel müdürümüz olan meslek büyüğüm merhum Güneri Cıvaoğlu’nun deyimiyle “tabutumuzu taşıyacak” dört kişiyi bir kenara ayırmamış, haberin konusu en yakınımız bile olsa, halkın gerçekleri öğrenme hakkı adına üzerine gitmiştik.

★★★

Kahvaltıyı erken bitirip hemen deniz kıyısına indik.

Tam........

© Sözcü