Öncelikle şunu söyleyeyim: Monarşiler halkın egemenlik hak ve özgürlüklerini gasp eden gayrimeşru rejimlerdir.

Halkın demokrasi talepleri ise hem son derecede meşrudur ve hem de halkın egemenlik hak ve özgürlüklerine kavuşma arzusunun dile getirilmesi çağın gereğidir.

Yaşadığımız çağda, insan uygarlığının ulaştığı seviyede tek meşru güç halkın egemenliğidir ve bir halka diktatör ya da monark (Sultan, Çar, Kral, Halife vb) gibi başka bir güç ve egemenlik biçimini tavsiye etmek açık ve net bir terbiyesizliktir.

Bize Mülkiye’de demokrasinin erdemlerini anlatan Siyaset Bilimi hocalarımız ilk olarak “Güç insanı kötü yapar, mutlak güç insanı mutlak kötü yapar” Sözünü öğretmişti. Monarşiler ve özellikle de teokratik mutlaki monarşiler uhrevi ve dünyevi gücün tek bir kişinin elinde toplandığı, tamamen denetimsiz siyasi yapılardır. Böyle bir yapıyı ele geçiren bir monarkın hayırsever olması asla mümkün değil, kötü olması ise kaçınılmazdır. İnsanlık tarihi bu sözü doğrulayan, bu tip monarşilerin yarattığı insanlık dramlarını anlatan on binlerce örnek ile doludur.

Tarih boyunca insanlar monarkların gücünü anayasal olarak kısıtlamak ve daha da iyisi sona erdirip gücü halka vermek için çok........

© Sonsöz