İnsan doğar, büyür ve hayatın akışında yaşamını sürdürür. Ancak bu süreçte

gereksiz pek çok şeyi biriktirme telaşına kapılır. Açgözlülük, yalnızca karnını

doyurmanın ötesinde bir kavramdır. Yeni kıyafetler, evler, arsalar, otomobiller, bağlar,

bahçeler… Hepsi açgözlülüğün farklı yüzleri olarak karşımıza çıkar. Peki neden?

Çünkü insanoğlu çoğu zaman doyumsuzdur.

İlkel avcı toplumlarda insanlar yalnızca hayatta kalmak için avlanırdı. Dört geyik

vurup bir köşeye atmayı ya da fazladan iki geyiği avlayıp buzluğa koymayı

düşünmezlerdi. İhtiyaçları kadarını alır, gerisini doğaya bırakırlardı. "Dere kenarını

çevirip çocuklar büyüyünce ev yaparım" diye bir kaygı gütmezlerdi. Ancak ne zaman

ki insanlar yerleşik........

© Sonsöz