Kısıtlamalarla, yasaklarla, meydan tartışmalarıyla sınırlı değil “kurtarmak”.

Siyasal iktidarların, düzen siyasetinin, sömürücülerin, bunların gemisinden inmeyen sendikaların 1 Mayıs’ın içini boşaltmasına, tekellerine almasına karşı çıkmak gibi önemli ve anlamlı başlıklar da var kurtarılması gereken.

Kurtarmak istediğimiz alt başlıklar dönem dönem değişebiliyor ama bu başlıklardan kurtulmaya harcanan enerji gerçek kurtuluş savaşımını öteleyerek egemen sermayeye yarıyor.

Sonuçta emekçilerin düşmanlarının çizdiği çerçeve içinde, onların lütfettiği bir özgürlük gibi ortalarda kalıyor 1 Mayıs.

Kutlanıyor, yasaklanıyor, kutlanıyor…

“Bahar Bayramı” yapılıyor. Kana bulandırılıyor. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra bayram ve tatil kaldırılıyor. 2009’da Emek ve Dayanışma Günü olarak hüküm altına alınıyor. AKP ve yandaşları bu biçimsel değişiklikle sürekli öğünüyor.

Demokratik gözükmeye çalışıyorlar. Yandaş sendikalara şirinlikler gösterip işçi sınıfının gerçek sahiplerini hukukun içine sıkıştırıyorlar.

Burjuva demokrasisi hayranlarına sahte gülücükler dağıtıyorlar. Siyasal iktidarın temsilci ve görevlilerinin kutlama mesajlarıyla meraklılarının yüreklerine su........

© soL