Korku filmleri ile türleri hakkında dünya genelinde bir değerlendirme yaparken özelikle de Türk sinemasının bu tür filmlerde işlediği konular ile öğelere eleştirel ama objektif bir bakış açısıyla yaklaşacağım.

Burada altını çizerek hatırlatmam gereken noktalardan birisi de gerek sinema gerek tiyatro konusunda kapsamlı bir eleştiriyi ne dergilerde ne de gazetelerde görmek mümkün değil.

Tanıtım veya eleştirilerin tamamı genellikle konu, hikâye ve oyuncunun performansıyla sınırlıdır. Oysa başlangıçtan finaline kadar bir filmin ana fikri zaten hem fragman hem de snopsis ile birlikte özetlenerek seyirci ile paylaşılıyor.

Kısmen de olsa sahne ile dekora da değinilen yüzeysel yazılar göze çarpıyor olsa da sinema yine de yeterli değildir.

Çünkü 7. Sanat olarak kabul gören sinema bazen konularını edebiyattan almış olsa bile sadece hikâye ile karakterler üzerinden değerlendirilecek bir sanat dalı değil, teknik özellikleriyle başlı başına prodüksiyondur.

Dolayısıyla karakter analizinden başlayan ve kostüm, dekor, sekans, sahne, açı, nesne veya objelerin devamlılığı, fon, ışık, renk, filtre, kurgu ve hatta kullanılan kamera türleri ile özelliklerine değin uzanan bir dizi temel konuları kapsayacak şekilde değerlendirilmelidir.

Bu özelliklere değinilmeyen yazılar bir film için kapsamlı bir değerlendirme olmadığı gibi eksik veya yetersiz olacaktır.

Önemli gördüğüm bu eksikliği kısaca hatırlatma gereği duydum ancak bu yazı, tek film değerlendirmesi olmadığı için teknik konulara değinmeden asıl konumuza döneceğim.

Korku filmlerinin temel amacı; ev, sinema salonu vb. gibi güvenli ortamda seyircide korku, gerilim, endişe ve hatta dehşet gibi duyguları uyandırmak olsa da bu amacın altında daha katmanlı olduğu kadar karmaşık motivasyonlar da yatar.

Bunlar da genellikle duygusal deşarj, katarsis yani arınma, heyecan, adrenalin, insan doğasının karanlık yönü gibi bilinmeyen tabuları zorlama olarak sıralayabiliriz.

Türleri ile konusu ne olursa olsun korku filmleri, insanın kendi korkularıyla yüzleşmesi veya toplumun kabul görmüş normlarının dışına çıkması konusunda ortak payda oluştururlar. Her ne kadar toplumsal mesajlar vermek, siyasi eleştiriler yöneltmek gibi amaçlara yönelen Türk korku filmleri olsa da toplumsal sorunları işlemekten öte korku ile karışık absürd komedinin dışına çıkamamışlardır.

Sonuç olarak türüne bakılmaksızın korku filmleri sadece anlık bir irkilme, heyecan yaratmanın ötesinde insan psikolojisinin ve bilinçaltının........

© SiyasetCafe