Öyle bir ülke düşünün ki,

…’Gerçek’ deneni kimse bilmesin, bilsin ama tarif edemesin, tarif etse de bulamasın, bulsa bile tanıyamasın, tanısa bile dokunmaya cesaret edemesin ve o ‘gerçek’ denen hep karanlıkta kalsın!

Öyle bir ülke düşünün ki,

…O gerçekten herkes korksun, gerçek denen yalanlar o gerçeğin önüne geçsin, herkesin ‘bu da benim gerçeğim’ dediği kalabalık içinde gerçek olan bile kendini kaybetsin, artık her şeyin gerçek ve her şeyin yalan olduğu bir hayat formunda o gerçek de anlamını yitirmiş olsun, en sonunda gerçekten ‘gerçek’ olan bile sahipsiz kalsın!

Öyle bir ülke düşünün ki,

…o ülkenin gazetecileri de o ‘gerçek’ ve ‘yalan’ kavgasında ikiye ayrılsın, her ikisinin de kavgası kendi gerçekleri/yalanları için olsun, dün savunduklarını bugün unutsun, bugün inkar ettiklerini yarın manşetlerine çıkartsın, ama bu durumdan asla utanmasın/sıkılmasın!

Öyle bir ülke düşünün ki,

…siyasetin güç sahiplerinin meydanlarda bir dediği diğerini tutmasın, ama onları alkışlayanların milyonları da hiç eksilmesin, her değişen gerçeği kayıtsız şartsız kabul etsin, ruhları da bedenleri de alkışladıklarının itibarı için nefes alıp versin!

Öyle bir ülke düşünün ki,

…dinen anlatılan o ‘bir hurma bir hırka’ hikayesi, dinleyen tarafın fakirliğini, anlatan tarafın zenginliğini perçinlesin, ama bu gerçek diye servis edilen hiç sorgulanmasın, çünkü fakirin zenginden 500 sene evvel cennete gireceği masalı herkesi uyutmuş olsun!

Bugünün Türkiye’sinde, ben, bir........

© sendika.org