Onu önce ‘Kimsin Jak Samanon’ kitabıyla tanımıştım. Bir cemaatin yaşam biçimi, iç sorunları, içinde bulunduğu çoğunluk ortamının bireyleriyle ilişkileri, Hasköy’ün dağılan imparatorluk içindeki zorluklar içindeki Yahudileri, adeta bir film setindeymiş gibi biyografiyi yaşamıştım. Lizi Abla bir biyografi ustasıydı. Büyüklerimizin bile unuttuğu birçok detayı bu eser sayesinde öğrenmiştim.

Diğer bir feyz aldığım eseri ise ‘Türkiye’de Aydınların Gözüyle Yahudiler’ kitabıydı. Gözlem’den çıkan bu eserde, Türk Yahudileri, 1992 yılında Türk topraklarındaki yaşamlarının 500. yılını kutlarken, beş asrı aşkın bir süredir bu topraklarda yaşayan ve kendini toplumun bir parçası olarak gören Yahudiler hakkında Türkiye’de edebiyatçılar ve aydınlar ne düşünüyorlardı, sorusu yöneltilmişti. Kitapta çok samimi ve bizlere de kendimizi sorgulatan örneklere rastlamıştım. Dilerim Liz Abla’nın anısına bu kitabın 2026 versiyonunu Şalom olarak gerçekleştirebilir, aradan geçen 34 yılda gittikçe görünmez olmuşken nelerin değiştiğini........

© Şalom