Allah 'hesap gününün sahibi'dir. Ve ancak hesap gününün sahibi 'Allah' olur. Ve sahip ancak 'hesap gününün Allahı'dır. Ve hesap günü de sahibin 'Allah'sa mümkündür. Sahipsizsen hesap gününden bahsetmeye gerek yok. (Ama gerçekten sahipsiz misin?) Allah, hâşâ, yoksa sahipten bahsetmeye gerek yok. (Ama gerçekten de Allah yok mu?) Hesap yoksa demek sen sahipsizsin. (Ama gerçekten hesap yok mu?) Ki Allah hesap gününün sahibidir... Âşık, dikkat et, bu cümleler öylesine kurulmuş şeyler değil. Fatiha'nın kalbime öğrettiğidir. Yani demiş olur ki Fatiha içime: "Sahip dediğin önüyle-arkasıyla sahip olur. Yaratıp bırakmaz öyle. Yularını boynuna asmaz. Salıp ziyan etmez. Sahip dediğin ne kadar hesaplıysa o kadar sahiptir. Ne kadar sahip çıkıyorsa o kadar sahiptir. Ne kadar takip ediyorsa o kadar sahiptir. Ve ne kadar kontrolündeyse mülkü, ilgisindeyse, er-Rakîb'se, o kadar sahiptir..."

Hesap tutmayana el-Melik diyemezsin. Malikü'l-Mülk bilemezsin. Dikkat et. Ayetler nasıl bir mantık silsilesiyle dopdolu geliyor: Zira hesapsızlık bir nevi ilgisizliktir. İlgisizlik sahipsizliktir. Neden? Çünkü ilgisizler hesap sormazlar ancak. Fakat yeri-göğü hiçten varlığa çıkarmış Allah'a ilgisiz denilebilir mi? İlgilenmese mahlukatı........

© Risale Haber