Şüphesiz ırkçılık büyük bir illettir. Düşüncede hakikatsizdir. Kan ve kafatasına yaptığı üstünlük atfı, eblehliği aşan bir eşeklik. Ankara, bu eşekliği bir devirde fiilen binlerin kafatasını ölçecek kadar ileri götürmüş, Mimar Sinan'ın kafatasını kabrinden çıkarıp ölçmekle de insanlık ve zıvanadan çıkmıştı.

Nokta-i istinadı kuvvettir. Üstünlük iddiasını kuvvetten alır. Bu sebeple de ister istemez mütecavizdir. Zayıflara hayat hakkı tanımaz. Kendisi efendi, diğerleri kendisine hizmetle mükellef kölelerdir. Başkaları hak taleb edemezler, esasen bir hakları da yoktur. Yedikleri bir lokma kuru ekmek, bir yudum su da efendilerinin lütuf ve keremidir!

Bu dehşetli hezeyanlar bahsini daha fazla tevsi edip midenizi kaldırmayayım: Aklınızda en iğrenç ve ebleh içtimâî bir beliyye olarak kalsın.

Türk ve Kürt milliyetçilikleri de kaskatı bir ırkçılığa inkılab etmiş vaziyetteler; müsbet değil menfiler. Şartlar müsaid olduğunda yukarıdaki şekle bürünmekte tereddüd........

© Risale Haber