‘Karar Yorgunluğu’ (Decision Fatigue) diye bir sorun var. Bu, ölçümlenebilir bir rahatsızlık ya da başka bir deyişle psiko-sosyal temelli bir ‘hastalık’. Tedavi edilmesi gereken, daha da önemlisi ‘önleyici hekimlik’ gerektiren bir durum. Küresel salgın sürecinin doğurduğu sayısız sıradışı olumsuzluk durumlarının ve bir de onların üzerini acı sos gibi örten ekonomik kökenli profesyonel baskıların etkisiyle literatürde değinilme sıklığı artan bu rahatsızlığı siz de büyük olasılıkla işitmişsinizdir.

★★

‘Karar Yorgunluğu’ terimini veya tanımını ister daha önce duymuş, öğrenmiş olun ister şimdi ilk defa duyuyor olun; eğer işiniz insanlarla ilgiliyse; eğer yönetici veya yönetici temsilcisi olarak bir takım kararlar alıyor ya da alınmış kararların uygulanmasına ilişkin denetimsel sorumluluğu omzunuzda taşıyorsanız; eğer küresel salgın başta olmak üzere kritik süreçlerde birlikte çalıştığınız insanların sağlıklarını, mutluluklarını ve daha geniş anlamda hayatlarını az ya da çok etkiliyorsanız hiç kuşkunuz olmasın, bu güçlü psiko-sosyal etkinin kendi yaşantınızdaki yankılarıyla mutlaka yüzleşmişsinizdir, yüzleşiyorsunuzdur ya da hazır olun, yakında yüzleşeceksinizdir.

★★

Peki, nasıl bir somut etkiden bahsediyoruz?

Ve bu nasıl önlenir?..

Benim çok önem verdiğim sanal kütüphanelerimden biri, Workland, Karar Yorgunluğunu kısaca şöyle tanımlıyor:

“Karar yorgunluğu terimi ilk olarak psikolog Roy F. Baumeister tarafından seçim yapma yükünden kaynaklanan zihinsel ve duygusal gerilimi tanımlamak........

© Pusula Gazetesi