Eleştirel düşünme karşı çıkmak, muhalefet etmek değildir. Eleştirel düşünme etrafımızdaki kişileri dinleme, onları anlama, onların verilerinin doğruluğunu araştırma, karşı çıkarken de mantıklı bir gerekçe bulup hür irade ile onu reddetme becerisidir. Bu çok basit ve hayatımızda olması gereken bir yaşam biçimidir. Fakat bu çok basit işleyişi bir türlü yerleştiremedik.

Bir ülkede farklı dine veya farklı mezheplere mensup insanların bulunması o ülkede laisizmin gelişmesini daha da hızlandırmıştır. Hatta bu yapıların bulunması fikri çatışmalara zemin hazırlamış, bu zeminler de düşünce yapılarının daha fazla gelişmesine önayak olmuştur. Bu gruplar tartışa tartışa veya çatışa çatışa uzlaşı yolunu bulmuşlar, demokrasilerini geliştirmişlerdir.

Türkiye de birçok etnik, mezhepsel, kültürel yapı bulunasına rağmen bizim ülkemizde eleştirel düşünme kültürü istenilen seviyede gelişmemiştir. İnsanların hâlâ belirli düşünceleri sabit fikir gibi tekrar edip durmakta, birbirlerini dinlemeden birbirlerini suçlayarak varlıklarını diri tutmaya çalışmaktadır. Acaba bu kadar kati kurallara, anlaşılmaz dayatmalara sahip olmamızın alt yapısında neler bulunmaktadır?

Bu durumda bütün grupların birbirlerine karşı önyargılı davranmalarının etkili olduğu görülmektedir. Bu gruplarda toptan kabul veya ret yapısı geliştiği için bunların parçalardan hareketle........

© Pusula Gazetesi