Sumud Filosu’nun küçük bir gemisi olan Mikeno’nun Gazze kıyılarına ulaşabilmesi, askerî dengeleri elbette değiştirmese de 18 yıllık ablukada sembolik bir çatlak açtı. Bu küçük zafer, “dayanışma diplomasisinin” gücünü ortaya koydu. Farklı coğrafyalardan gelen aktivistlerin ortak iradesi, Filistin meselesinin bölgesel değil evrensel bir adalet arayışı olduğunu gösterdi.

• CİHAT ARPACIK
• 3 Ekim 2025

Yaklaşık 100 yıllık bir arka planı olsa da Gazze’de tek bir fert kalmamasıcasına sürdürülen ve artık soykırım boyutuna varan saldırganlık 2 yıldır sürüyor. Ancak Gazze, 2007’den bu yana dünyanın en uzun süreli ve en görünür ablukalarından biri altında. İsrail’in “güvenlik” iddiasıyla dayattığı kuşatma, gıda ve ilaç da dahil olmak üzere tüm insani damarları kesmeye dönük sistematik bir kontrol mekanizması. Bu ablukayı uluslararası hukuk bağlamında meşrulaştıran hiçbir norm bulunmazken, fiili güç dengesi, ABD’nin cömert desteği ve bölge ülkelerinin bu düzleme ayak uydurmasıyla İsrail’in lehine işlemeye devam etti. Bu nedenle, Eylül başında yolculuğa başlayan “Küresel Sumud Filosu”nun denizden Gazze’ye ulaşma girişimi, sadece bir insani yardım misyonu değil, aynı zamanda mevcut statükoya karşı doğrudan meydan okuma anlamına da geliyordu.

İsrail’in Sumud Filosu’na (tıpkı Mavi Marmara, Madleen ve Hanzala gemilerine yaptığı gibi) uluslararası sularda gerçekleştirdiği bu saldırı, uluslararası hukukun en temel ilkelerinden olan “açık denizlerin serbestliği” prensibinin ihlali. Aktivistlerin kaçırılması, onların Hamas’la ilişkilendirilmeye çalışılması ve gemilerin zorla engellenmesi, İsrail’in Filistin meselesine dair uluslararası sivil toplum girişimlerini kriminalize etme stratejisinin de devamı.

Tam da bu noktada filonun küçük bir gemisi olan Mikeno sahneye çıktı. Filo saldırıya uğrarken rotasını korumayı başaran Mikeno’nun Gazze kıyılarına ulaşması, askerî veya stratejik ölçekte değil belki ama sembolik ve politik düzlemde bir “kırılmayı” temsil........

© Perspektif