Abdullah Kiğılı “6 ay sonra üretim duruyor, devlet tekstili gözden çıkardı” diye medyada isyan etti. Adnan Polat “sanayiciyi ayakta tutamazsak enflasyon düşse de anlamı yok” dedi. İkisi de doğru yere parmak bastı: maliyet baskısı içeriden, kur rekabeti dışarıdan boğuyor. Ama hikâye burada bitmiyor.

Kur tutulunca dolar bazlı ciro eriyor; içeride enerji, işçilik, kira, finansman giderleri tırmanıyor. Hazır giyimde ihracat kan kaybediyor; ithalat artıyor. “Fiyatımız yüksek kaldı, elimiz zayıf” diyen sektör temsilcilerinin sayısı hiç az değil. E, neden? Çünkü maliyetlerden kaçamıyorsun; kurun üstünü örtünce maliyet USD cinsinden de şişiyor.

“Kuru salalım, nefes alalım” romantizmi

Kuru “rekabetçi seviyeye” bıraksak?

Üç ay nefes alırsın, altıncı ayda masraflar geri teper. 2021’de aynısını yaşadık ama hafızamızla tanınan bir ülkeyiz malum. (!) Kur-TÜFE geçişi özellikle 2018 sonrası hızlandı. TCMB’nin 2023 çalışmasına göre 12 ayda yaklaşık % kur geçişinden bahsediyor. Sepet kurda  değer kaybının enflasyona etkisi yaklaşık 2,5 puan. Yani kurla aldığını sandığın nefes, enflasyonla ciğer yakıyor. Sonra ücret ayarlaması, kira endekslemesi, hizmet enflasyonu… Aynı fasit daire.

Yapılan bu konışmaların........

© Para Analiz