9 Kasım’da bir ara BBC International’ı açtığımda her yıl Londra’da yapılan geleneksel törenlerin canlı yayınına tesadüf ettim. Bu yıl ki Anma Günü törenleri o gün sabah 11.00 de, Kral 3. Charles’ın, Dışişleri Bakanlığı önündeki temsili Anıt Mezara(Cenatoph) çelenk koyarak yaptığı açılışla başladı ve 11 Kasım günü akşamına kadar devam etti. On binler ihtiram duruşunda bulundu. Yakalara takılı “Kırmızı Gelincik” rozetleriyle yapılan yürüyüşlerde, Birinci Dünya Savaşı'nın sona ermesi kutlandı. İngiliz Ülkeler Topluluğu üyesi ülkelerdeki kadar, savaşa taraf olan birçok Avrupa ülkesinde de yapılan Anma Günlerinde, artık, birinci savaştan bu yana yaşanan tüm savaş ve çatışmalarda olduğu kadar, barışı korumak için yapılan tüm operasyonlarda şehit olanlar, gazi rütbesiyle onurlandırılanlar anılmakta. “Kırmızı Gelincik” tarlalarda kendi kendine açan ve zor koşullara dayanıklılığı temsil eden bir çiçek olduğu kadar savaş meydanlarında akan kanın rengini taşıdığından insanlığa ders alınmayan kanlı savaşları hatırlatmak ve toplumsal bağları güçlendirmek için geleneklerin nasıl özenle kullanıldığının sembolü. Batıdaki muhafazakârlık bu. Onurlu bir geçmişi, vatan uğruna mücadele edenleri ve gelecek kuşaklara bir vatan armağan edenleri unutturmak değil.

Gelibolu’yu Unutmamak

Gelibolu çıkarması özellikle Birleşik Krallığı’n asla unutamadığı bir yenilgi. Her yıl 25 Nisan'da kutlanan ANZAK Günü, önceleri Birinci Dünya Savaşı'ndaki (1914-1918) çatışmalarda görev alan Avustralya ve Yeni Zelanda Kolordusu (ANZAK) üyelerini onurlandırmak için tasarlanmış. Her yıl bu anma törenleri için Gelibolu’ya akın akın gelen ANZAK torunlarını görüyoruz da acaba biz onların atalarını andığı gibi şükranla kendi Atamızı ve onunla birlikte Çanakkale kara ve deniz savaşlarında şehit düşenleri anıyor muyuz? Hayır, bizde bir heyecan eksikliği var. “Alaturka” muhafazakârlıkla gelinen noktada, sureta yapılan törenlerde saygısızlık........

© Muhalif