Takva deyince zühd, takvalı deyince de zahid insan bilinirdi. Yani çok namaz kılan, çok oruç tutan, çok Kur’an okuyan, çok dindar görünen insan olarak tasavvur ederdik. Oysa bu ibadetler kulluk sorumluluğumuzun sadece bireysel alanını ilgilendiren bir bölümüydü. Halbuki bu ibadetleri yapmış olmamıza rağmen Rabbimiz, müttaki oldunuz, takvaya erdiniz demiyor. Bilakis “Lealleküm tettekûn/sorumlu olmanız beklenir, duyarlılığınız umut edilir!” buyurur.(Bakara,2/21,
63,179,183;En’am,6/153;A’raf, 7/171) Yani sorumlu olmamız veya sorumsuzluğumuz kendi tercihimiz ve eylemimizdir. Takvanın faili, bizzat insanın kendisidir. Yoksa Allah durduğu yerde insanı takvalandırmıyor. İnsanın takvalı/sorumlu olmasını istiyor. يا أيها الناس اتقوا ربكم

“Ey insanlık! Rabbinize, mesajına, değerlerine karşı sorumlu, duyarlı olun, korunaklı, bağışıklık sistemi donanımlı, hesabı verilebilir bir yaşam sürün.”(Nisa,4/1;Hac,22/1; Lokman,31/33) ayeti ile tüm insanlığı takvaya/sorumluluk bilincine çağıran Rabbimiz, inanan-inanmayan herkesi, sorumlu ve duyarlı olmaya davet ediyor. Yani takva, taa iman öncesinde başlıyor ve ömür boyu ahlâkî ve manevî değişim, gelişim ve dönüşüm inkılabı sağlıyor.

Yukarıdaki ayette Rabbimiz, “Ey iman edenler, ey müslümanlar, ey mü’minler!” yerine; “Ey insanlık!” diye seslenmesi,........

© Mir'at Haber