Bir zamanlar çocuklar sokaklarda koşar, oyun kavgasını akşam unuturdu. Şimdi çocuklarımız odalarında, ekranlarının karşısında, kalplerinde görünmeyen yaralarla baş başa.

Yeni çağın görünmez canavarı artık savaş meydanlarında değil; okul koridorlarında, mesaj kutularında, sosyal medya hesaplarında dolaşıyor. Adı: akran zorbalığı.

Yeni Tehdit: Görünmeyen Şiddet

Akran zorbalığı, bir çocuğun başka bir çocuğa uyguladığı sistematik, tekrarlayan ve güç dengesizliğine dayalı şiddet biçimidir.

Kimi zaman sözle, kimi zaman dışlamayla, kimi zaman da dijital bir mesajla gerçekleşir.

Fiziksel şiddet kadar duygusal ve sosyal şiddet de yıkıcıdır. Çünkü görünmezdir, ama izleri kalıcıdır.

Bugün çocuklar arasında artık yumruk değil, etiket atılıyor.

Bir gülüşle, bir paylaşımda bahsetmemekle, bir grup sohbetine almamakla, bir “beğenmemekle” yıkılıyor genç ruhlar.

Yeni çağın zorbalığı, teknolojinin soğuk elleriyle kalpleri sıkıyor.

Sosyolojik Köken: Rekabet ve Yalnızlık Çağı

Toplumun mikro laboratuvarı olan okul, artık dayanışmanın değil, yarışmanın mekânı.

Çocuk, daha küçük yaşta kıyasla, rekabetle, performans baskısıyla tanışıyor.

Birinci olamazsa değersiz hissediyor; “diğerini geçmek” başarı ölçüsü hâline geliyor.

Bu sistemde sevgi değil, üstünlük; dostluk değil, öne geçmek ödüllendiriliyor.

Sosyolojik olarak, bu çağın çocukları kolektif aidiyet duygusunu........

© Milat