Dünyanın politik ekonomisi artık iki büyük aktörün (ABD ve Çin) gerilimiyle çalışıyor. Bu iki ülke her küçük kararında, bütün dünyanın ayarlarını oynatıyor. Son örnek: ABD gümrük vergilerini artırma planını, Çin de nadir toprak ihracatını sınırlama planını şimdilik geri çekti. Bu, anlaşma değil. Bu, bir tür “tehdit mesafesi ayarı.” Yani ikisi de birbirine şunu gösterdi: “benim elimde zarar verecek güç var ama şimdi kullanırsam kendimi de yakarım.” Bu hamle fiyatlara kısa süreli nefes aldırdı. Ama bu nefesin adı güven değil. Sadece gecikme.

Petrol fiyatlarının son haftalarda düşmesi de buna bağlı. Ekonomi zayıfladıkça petrol düşer. Ama siyasi risk yükseldikçe petrol aslında bir yerlerde “sarılır.” İşte o sarılma bugün spot fiyatlarda değil, türev ürünlerde. Yani yüzeyde sükûnet var ama derinde risk var. Bu yeni norm bu: güncel fiyatlar “piyasa rahat” diyor ama daha uzun vadeli fiyatlar “siyasi şok gelirse ağır olur” diyor.

IMF’nin “dayanıklı ama kırılgan” sözü de bunu anlatıyor aslında. Ekonomi bir büyük şoku kaldırabilir. Ama iki şok üst üste gelirse kaldıramaz. 15 yıl........

© Milat