Günün birinde bir doktora tedirgin ve tedirginlikten şikâyetçi bir hasta gelir. Yapması gereken çok işinin olduğunu, fakat kendisinin rahatsız, işlerinin ise beklemeye tahammülü olmadığını söyler…

Doktor ona sorar:

– Bu işleri başkası yapamaz mı? Yahut bir başkası size yardımcı olamaz mı?

– Onları yalnız ben yapabilirim. Bütün işler bana bakar.

– Sana bir reçete vereceğim. Bu reçeteyi aynen tatbik edersen bu sıkıntıdan kurtulursun, diyerek bir reçete yazıp verir. Adam reçeteyi eline alıp baktığında, hayretler içinde kalır.

Reçetede; her gün en az iki saat işi bırakıp yürüyüş yapacaksın ve haftanın yarım gününü bir mezarlıkta geçireceksin, diye yazıyor…

Hasta doktora sorar:

– Yürüyüşü anladık ama neden mezarlık?

– Oraya gidip mezarlara bakmanı istiyorum. Orası kendini vazgeçilmez sanan insanlarla doludur. Sen de onlar gibi mezarlığa gömülünce, kendinden başkasının yapmasına imkân olmadığını zannettiğin işlerin, başkaları tarafından da yapılmaya devam ettiğini göreceksin…

Modern kent yaşamında herkes kendince yoğun bir meşguliyet içinde… Öyle ki işsizler bile meşgulüm, kimseye ayıracak vaktim yok, diyebiliyor.

Doludizgin bir gidişat… İçine kapanmış, sosyal hayatı felç… Tek kişilik dünyalarda yoğun bir çalışma temposu içinde oldukça meşgul…

Günübirlik işlerden başka bir........

© Milat