“Düşünce” insanoğlunun yüzyıllar boyunca kendi varoluşuna uygun bir faaliyeti olarak gündemdedir. İnsanın içinde yaşadığı evrende diğer varlıklardan farklı olarak bir akla sahip olması, düşünebilmesi onu farklı bir konuma yerleştirmektedir.

İnsanın kendisini kuşatan evren ve eşya ile ilişki kurması kaçınılmaz bir durumdur. Bu ilişki ister istemez insanın sahip olduğu potansiyeller üzerinden bilgi elde etmesi ve deneyimlemesi yoluyla gerçekleşecektir. Bu potansiyeller ise ilk başta aklı ve duyu organları olarak ortaya çıkmaktadır. İnsanın sadece bu potansiyelleri kullanarak elde edeceği bilgiler, insan-eşya, insan, evren ve eşya-evren vb. arasındaki kuracağı ilişkilerde “düşünme” temel bir faaliyet olarak ortaya çıkacaktır.

Bir an için insanın eşya hakkında herhangi bir bilgisi olmaksızın dünyada yalnız başına yaşadığını düşünelim. Bu insanın henüz kendisini bile tanımadığı, ismini bilmediğini varsayalım. Aslında bu durum kültür öncesi bir doğal dünyayı ifade etmektedir. İnsan muhatap olduğu bu tikeller bolluğunda kendi konumunu öğrenmeye çalışacak, yanı sıra eşyaya isim vermeye ve onun bilgisini elde etmeye........

© Milat