Her şeyden uzak tutarak aklımı ve zihnimi ve hayatın bütün gailelerinden, karmaşasından ve kavgalardan uzak durarak bir İstanbul yazısı yazmak istiyorum bugün.

İstanbul’un o eski büyülü, mutlu ve mesut günlerine geri dönmek mümkün değil ama bi hatırlamak istiyorum o günleri...

Elli yıla yakındır İstanbuldayız. O mutlu ve mesut yıllar bir göz açıp kapatıncaya kadar geçip gitti. Her nedense ömrü kısa oluyor mutlu ve güzel günlerin.

Her halini biliyorum o yılların. Yazını kışını, ilkbaharını, sonbaharlarını bilirim İstanbul’un. Her anın, her günün, her ayın ve her yılın ve her mevsimin ayrı bir tadı, apayrı bir lezzeti, enfes bir güzelliği vardı İstanbul’un…

Her renk, her an kendi özgün hali ile güzeldir. Eski İstanbul böyleydi. Güzeldi, çok güzeldi. Tadına tuzuna doyum olmadı valla.

Her renk birbiriyle uyumluydu o yıllarda. Eksizsiz, tastamam, yerli........

© Milat