Otuz üç rakamı size neyi çağrıştırıyor diye bir soru sorsam pek çoğunuz tesbihat dersiniz değil mi? Bendeki çağrı da bu yönde… Namaz sonrası otuz üçer kere çektiğimiz “Subhanallah, Elhamdülillah ve Allahuekber” zikirleri.

Özcan Ünlü’nün “Otuzüç Mesel” ismini verdiği ve ilk baskısı 2017 yılında yapılan şiir kitabının ikinci baskısı bu yıl Şubat ayında Çıra Yayınları arasında çıktı. 80 sahifelik kitapta otuz üç parça şiir var ve bu şiirlerin adı yok. Sadece yazı ile “bir, iki, üç… otuzüç” yazılmış.

Kitabın ilk kapağında ormanlık bir yolda yürüyen baba ve oğul silueti varken bu baskıda tamamen beyaz bir zemin üzerinde küçük ve belli belirsiz bir fotoğraf var. Çok dikkatlice bakıldığında fotoğrafta iki kişi görünüyor. Sanırım bu kişiler Özcan Ünlü’nün anne babası olmalı.

Kitabın adı olan “Otuzüç Mesel” yazısının altında “Biz iyiyiz baba, annem iyi” yazılmış.

Bu kapak tarzı ve kitabın isminin altındaki bu not yine hüzünlü şiirler okuyacağımızın işareti adeta. Zira Özcan Ünlü gerçekten hüznün şairi… “İnsan iç acılarının toplamıdır” diyen bir şairden de başka bir tarz beklenemez değil mi?

Kitabın ilk baskısındaki tanıtım yazısında; “Otuz üç Mesel, erken yaşta 'sır'lanan babaya duyulan özlemi söyleyen şiirler. Yatağını bulup akan nehir şiirler. Baba, anne ve aile üzerinden hayatın çizdiklerini, çizip kanattıklarını anlatıyor. Baba hep direnişin, anne hep ümit, hep bizi koruyan evrensel değerlerimizin aynası hem de en berrak aynası. Özcan Ünlü, hatıralar eşliğinde havalandırdığı şiirlerinde Türkiye ve dünyanın son çeyrek asrına da derin notlar düşüyor. Bir nevi muhtasar yakın tarih ile büyümenin acı bilgisini veriyor.”

Bir şiirinde de şöyle demişti şair.

“Babası ölmüş çocuğun

Dişinde biriken baba özlemi.”

İnsanın canı yanınca o acıyı belli etmemek için dişini sıkar ya işte öyle bir şey bu…

Otuzüç Mesel’deki şiirler, şairin dişinde biriken baba özleminin yansımaları ile dolu.........

© Milat