Bu topraklar, tarih boyunca türlü inançların, etnik kökenlerin ve kültürlerin iç içe geçtiği, birbirinden beslenerek büyüdüğü kadim bir coğrafyadır. Anadolu’nun yüreğinde; Alevi ile Sünni aynı tarlayı sürmüş, Arnavut ile Boşnak aynı sofrayı paylaşmış, Kürt ile Türk aynı cephede omuz omuza vermiştir. İşte bu çok sesli, çok renkli mozaik; Türkiye'nin asıl zenginliğidir.

Çocukluğumda, birlik ve beraberlik hissi sokağımıza sinmişti adeta. Alevi meşrepli arkadaşlarımızla aynı avluda oynar, annelerimizin yaptığı börekleri bölüşürdük. Kimse kimsenin inancını sorgulamaz, ibadet farklılığı ayrışmaya değil, meraka ve saygıya vesile olurdu. Ramazan ayında iftara komşu davet edilir, Muharrem ayında oruç tutan komşuya saygıdan su içilmezdi. Bu sessiz anlaşma, toplumsal barışın en saf halini temsil ederdi.

Ancak zamanla, bu dayanışma duygusu törpülenmeye başladı. 1980’lerin siyasi fırtınası ve kutuplaşma rüzgârı, gençliğimizin masumiyetini alıp götürdü. Lise yıllarında........

© Milat