Hac ve Umre ibadetlerini eda edebilmenin sevincini, coşkusunu ve hatıralarını hep o mübarek diyarlara gidip gelenlerden dinledik.

Haccı ve Umre’yi sadece gidip gelenler üzerinden okumanın eksik bir okuma olduğunu düşünüyorum. Acaba o kutlu beldelere olan hasretini mısralara dökerek ‘’Bir mübarek sefer çıksa da gitsem’’ diyen Yunus’a gözyaşı dökerek eşlik eden aşıklara bir mikrofon uzatılsa, bir kulak verilse neler söylerler?

Kutlu beldelere doğru yola revan olan hac kafilelerini mutlaka izlemişsinizdir. Kutlu yolun mutlu yolcularının sevinç, heyecan ve tatlı telaşları hâlâ gözünüzde canlanıyordur. Peki ya geride kalanları hiç onları dinlediniz mi? İnleyen bir ney misali adeta arşa yükselen feryad-ı figanlarına eşlik eden sel gibi gözyaşlarına dikkat kesildiniz mi? Bir mü’min için iman ettiği dinin doğduğu ve yükseldiği mübarek beldelere gidememek ne büyük bir derttir. Mükerrem ve münevver şehrin gül kokulu sokaklarında dolaşma hasreti ne derin bir hasrettir. Dünya’daki en büyük vuslatın firkatını yaşamak ne hazin bir gurbettir. Henüz........

© Milat