Her şey zamansız olur. Birden başlar kalp ağrısı. Birden gider, giden. Zamansızdır.

Yağmur ansızın bastırır. Güneş sevindirir birden. Ve umut doğar. Kaderdir bu. Bir bilinmezliktir bu, hikmetin iç içe geçen sırrını çözmek zordur. Zamanı çözmek zor.

Acıdır. Hikâye hiçbir zaman umulan şekilde başlamaz ve umulduğu gibi bitmez de.

Geceleyin beliren bir ışık gibi çıkıp yolunuza fener olur beklenen her kimse.

Her zaman sürprizler olmaz. Gerçi nedir ki sürpriz? Hayır, bir şey var, anlaşılmayan, çözülmeyen bir şey. Belki çözülemeyen belki çözülmemesi gereken ama hissedilip kabullenilmesi gereken bir şey.

Kaderin bilinmezliği… Budur belki hikmet, budur belki doğrusu. Ne olursa olsun ama olması gereken bir an önce olsun. İnsanız ya böyle dileriz, böyle olmasını bekleriz.

Kim ister ki yol birden bitsin? Kim ister yolda yalnız kalmayı? Neye başlanmışsa, nereye varılmak isteniyorsa hep sürsün istenilmez mi? Ama olmuyor, olmasını isteseniz de olması için çaba gösterseniz de olmuyor. Hayat ne garip değil mi? Yok yok, böylesi daha iyi.........

© Milat