Uluslararası ilişkiler uzmanı olmayan sade bir vatandaş olarak hafta boyunca ülkemizde ve dünyada yaşanılan olayları ve özelliklede BM de konuşulanları izlediğimde taban tabana zıt görüşlerin havada çarpıştığını görmek beni ziyadesiyle üzdü.

Gazze’de insan kıyımı tüm hızı ile devem ederken bende Filistin devletini tanıyorum yarışına giren timsah gözyaşlı batılı ülke liderlerinin suya sabuna dokunmaz çıkışları devam ederken başlayan BM toplantısında yapılan konuşmalardan kimin ne mal olduğu ve ne demek istedikleri de aşikâr oldu. Kimi havanda su dövdü, kimi suya sabuna bile dokunma cesareti gösteremedi. Sarı gâvur bile kendini övmekten ve BM’yi de yerin dibine batırmaktan başka bir söz söylemedi.

Tüm bu olup bitenlere karşı kör ve sağır olanların diline doladığı birkaç kelime var.İncirlik üssü, S-400, boing pazarlığı ve meşruiyet. Bir cümle içerisinde geçen “meşruiyet “ile ilgili sözün sahibinin açıklamalarının hiçbir kıymeti harbiyesi yok. Adam ne demek istediğini açıklıyor açıklamasına da bizdekilerin amacı üzüm yemek asla değil.

Dövmeye çalıştığınız bağcıyı dövemeyeceğinizi anlamak için daha ne kadar ekmek yemelisiniz?

Soru bu. BM toplantısını canlı olarak izleyen milyonlarca insan cumhurbaşkanımızı anladı ve alkış tufanına tuttu. Muhalif medya organları bile bu sefer hakkını teslim ederek manşetlerden verdi konuşmasını. Bizdeki muhalif kanalları özellikle takip ettim. Kem küm den başka üç beş kelime. Yok incirlik üssü, yok 300 uçak alımı rüşveti karşılığı randevu gibi ipe sapa gelmez ham hayal işkembeden çıktığı belli üfürükler..

Cumhurbaşkanımızın kürsüye çıkıp her şeyi ayan beyan ortaya döktükten sonra liderlerin gözlerinin içine bakarak daha ne bekliyorsunuz sorusu karşısında başlar öne eğilirken kopan alkış tufanını bir umut olarak gördüm. Halkı Müslüman olan devlet başkanları ile bir........

© Milat