Öncelikle belirtelim ki insan ile beşerin tamamen aynı olduklarını söylemiyoruz ama her yönüyle aynı olduklarını da iddia etmiyoruz. Çünkü beşer insanın doğal yapısına; cildine, görünüşüne tekabül eder.

Bütün peygamberlerin bütün insanlarla ortak özellikleri “beşer” olmalarıdır. Zira Allah’ın sorumlu ve muhatap kabul ettiği varlık türü olan insanın biyolojik yönü itibariyle, anatomisi ve fiziği ile birbirinden ayrılığı, farklılığı bulunmamaktadır. Ancak sıra “insan”lık hususuna gelince erdem ve fazilet, ahlak ve değer gibi ulvî hasletler bunun olmazsa olmazlarıdır.

İnsan için Mekasıd-ı Luğa’da geçtiği şekliyle, “vahşiliği terk eden” diyenler olduğu gibi onun yaratılış gayesi, donatıları ve kabiliyetleri açısından rahmetli Aliya İzzet Begoviç gibi, “İnsan, bütün ilimlerin hakkında söylediklerinden daha fazlasıdır.” diyenler de vardır. Burada insanın lugavî ya da sözlük anlamlarına takılmayacağız çünkü Arap dilinde insanın anlamı ile mesela İngilizlerin dilinde insan anlamına gelen “human” aynı anlamlar taşımayabiliyor. Keza Fransız, Alman, Hint ya da İspanyolca veya Rusça’da insan kelimesi Arap dilindeki anlamı vermeyebilir.

Bununla birlikte son Peygamber’in (Muhammed Mustafa sav) Arapça konuşan biri olmasının ilahî bir tercih olduğuna inanıyorum. Kur’an-ı Mubin’in sözleriyle bu dilin anlam dünyasında “yüzmesi” İlahî bir tercih, bir seçmedir ki Allah asla boş bir şey yapmaz.

Demem o ki insanın nisyandan........

© Milat