Yılın son günlerindeyiz.

Ekranlarda ve gazetelerde 2025 yılının bilançosu yer alacak,

Gerçekleri ve doğruları anlatanlarla, iktidarın sözcülüğünü yapanların haberleri farklı olacak.

Yaşama baktığınız pencereye göre geçeceksiniz ekran başına.

Halkın penceresinden bakıyorsanız,

Bu kadar da olmazlarla dolu kabus gibi bir yılı,

İktidarın penceresindense mutlu, mesut, rüya gibi bambaşka bir yılı izleyeceksiniz.

Yılın sonundaki 5, 6 olunca yaşanılanlar değişecek mi, hayır.

Aksine gelen gideni aratıyor…

Aslında sadece bir yılı değil 21’inci yüzyılın ilk çeyreğini de bitiriyoruz.

Bu ilk çeyreğin 23 yılında,

Hak ve özgürlüklerde, adalette, ekonomide, eğitimde…

Kısacası yaşamın her alnında her yıl artan kayıplar yaşadık.

Asıl önemli olan ise,

Yurttaşlarımızın önemli bir bölümünde umutsuzluk ve kabullenmişlik duygularının yer etmesidir.

Her Cumartesi yazdıklarımın tekrarını yapmadan,

Yaşadıklarımızın nedenlerini görelim ve umudu yaşamanın yollarını arayalım.

Emeklinin 16 bin 881 lira, asgari ücretlinin 26 bin 5 lira aylık ile geçinmeye mahkum edildiği ülkemizde,

960 milyon dolar öz varlığı olan Ali Sabancı’nın,

“Benim maddi emellerim var. Ben geçinemiyorum. Yani........

© Medya Siyaset