İnsani aşkınlık, insanın kendi benliğinin dar sınırlarını aşarak, içindeki ilahi özü keşfetmesi; bu özü erdemli ahlakla ve sevgiyle hayata katabilmesidir. Bu, yukarıya tırmanmak değil; derinlere inerek hakikatin kaynağına ulaşmaktır. Bencilliğin perdelerini kaldırıp “ben”den “biz”e, oradan da “tüm varlıkla birlik” bilincine varmanın yoludur.

Aşkın insanın sevgisi engin, anlayışı kucaklayıcıdır. Bilgeliği yalnızca bilmek için değil; yaraları sarmak, sosyal adaleti güçlendirmek, umudu yeşertmek için kullanır. Sevgisini dar kalıplara hapsetmez; bilir ki hakiki sevgi, paylaşım ve dayanışmayla çoğalır. Onun bilgisi, üstünlük taslamak için değil; dönüştürmek ve hayatı daha yaşanır kılmak içindir. Bilginin ışığını insanlığın yararına yakar; karanlıklara yöneltir. Çünkü hakikati bulan, sevginin gücünü ve merhametin dönüştürücü nefesini tanır.

Bu bilinçle yaşayan kişi, yalnızca kendi iç âlemini değil; çevresini, hatta tüm varlığı kucaklar. İnsani aşkınlık böylece bireysel bir serüven olmaktan çıkar; evrensel bir yolculuğa dönüşür. Zira hakikat, insanın kendini aşarak ve başkalarıyla........

© Mardin Life