Şöyle yarım saatte olsa vaktiniz olursa, Ulu Cami altında ki Kıbrıs Meydanında ki banklara bir oturun derim. Yanınıza gelene merhaba, nerelisin hemşehrim sorularından sonra "vallâ ben eyi bir ...partiliyim !" sözünü çoğu kez duyarsınız. Kimliğiyle partisi veya ideolojisi bütünleşen bu insanlarla sohbeti çok severim, daha doğrusu eşrefi mahluk denilen insanı derinine tanımayı, anlayıp, ona anlam vermeyi.

Hatırlar mısınız bilmem; yine bu köşede yaklaşık bir buçuk yıl önce yazdığım " Bu Coğrafyada Birey Yetişir mi ?" diye bir yazımı sizlerle paylaşmıştım. Sosyal psikoloji, insan davranışlarıyla ilgili bir yazıydı bu.

İnsan denen mahluk, madi manevi ihtiyaçları, ailesi ve topluma karşı sorumlulukları olan sosyo- kültürel bir varlıktır. Bugün ve yarına karşı idealleri vardır hep. En azından, evinin maddi ve sosyal ihtiyaçlarını zorlanmadan karşılamak ister değil mi ? İnsanın temel ihtiyaçları en zaruriden başlayarak, ekonomistlerce şöyle sıralanır; yeme-içme, giyim, barınma ve nihayetinde kültürel ihtiyaçlardır bunlar. Yani önce karnın sağlıklı beslenmeyle doyacak, temiz ve güzel giyinecek, eskilerin tabiriyle "Başını sokacak bir yuva" olacak, çocukların iyi bir eğitimi ve nihayetinde de gelirin artıyorsa tabi ki gelecek kaygısı için üç- beş kuruş tasarrufu da bir köşeye atarak, ailen ve kendin için kültürel faaliyetlere öncelik vereceksin. Ama malesef günümüz Türkiye'sinde bu "İhtiyaçlar Katagorisi"ni mutlu azınlıklar dışında, düşük gelirler nedeniyle yeterince karşılayan yok gibi.

Bu durumun kronikleşmesi, hayalleri olan gençleri çökerttiği gibi toplum olarak da bizi nerelere götürüyor birlikte bakalım.

Gazeteci Cihan Ülsel'in yadırganamıyacak yazısı yaşadığımız Türkiye gerçeğiyle bire bir örtüşüyor. Ondan da ziyade Amerika'lı filozof ve toplum eleştirmeni Eric HOFFER'in tâ yıllar öncesinde toplumlarda ki sosyal yarayı dile getirmesi, gerçekten Türkiye için tıpa tıp oturan harika bir........

© Maraş Gündem