​Oyun çocuğu denilecek yaşlardaydım. Validem yayık makinesinde ayran yapar, bir sürahiye doldurur, oyunumun en heyecanlı yerinde beni yanına çağırır ve "Hadi kızım, bunu Fadik Teyze'ye götür," derdi.
​Oyunumu bırakıverir, bir heyecanla yola koyulurdum.

​Bu görevi yerine getirmek mutluluk verirdi bana. Evi çok da yakın olmayan Fadik Teyze'nin evine ulaştığımda kapısını çalar, "Fadik Teyze, sana ayran getirdim," derdim.
​Aslında bu bazen bir sürahi ayran, bazen bir tabak yemek, bazen de........

© Maraş Gündem