İnsanların mutlu olma çıtası hayli düşüktür. Bahar gelir seviniriz, bayram gelir seviniriz, yılbaşı gelir seviniriz. Ya da zamana bağlı olarak sevinecek bir şeyler çok kolay buluruz. Oysa gelenler, ömrümüzden gidenlerdir. “Ömrümüzün kaçıncı baharındayız ve bu ömür kaç bahar daha görecek?” soruları mutlu anında insanın aklına gelmez. Bugün de gelmesin, çünkü bugün Şeker Bayramı. Bu bayramı da yaratılan kapkaranlık memleket manzarasına karşın keyifle kutlayacağız.

Kutlamamızı gerekli kılan olaylara da tanıklık yaptık. Gencecik üniversite öğrencileri, umutlarını ellerinden alanlara karşı yine her zamanki yaratıcılıklarıyla sokaklardaydılar. Gençlerin çok sevmesine karşın iktidar sokakları sevmiyor. Oysa sokak bireysel özgürlüklerin hem kullanıldığı hem de talep edildiği, hem meşru hem de keyifli bir mekandır.

Sokak üniversite kürsüsü gibidir, öğreticidir, hocadır. Öğrenciler, 2 ile 2’nin 4 ettiğini okulda öğrenirler ama nasıl 4 ettiğini öğrendikleri adres sokaktır.

Sokak birleştirir, ayrıştırmaz. Her köşe başında sokakların birleşme anına tanıklık yaparsınız, çıkmaz sokaklar çok istisnadır ve o da sizi bir yere götürür yarı yolda bırakmaz. Kantinlerde birbirine uzaktan bakan gençlerin kucaklaştıkları yerdir sokak, yaş farkının ortadan kalktığı yerdir aynı zamanda. Dayanışmayı tek derste herkese anlatma yeteneği olan bir öğretmendir sokak. İyi bir yerdir sokak, sokaklarda gençlerin öğreneceği ve hala bize de öğretecekleri çok şey var.

Sokaklarda, geleceklerine sahip çıkarken aynı zamanda da geleceklerini riske atan bu gençlerin çabalarına ve ödediği bedellere saygı göstermek en başta siyasi partilerin görevidir. Sokaktaki bu gençlerin siyaseten ortaya koydukları tavrı, selden kütük kapma mantığı ile kendi hanelerine yazmaları doğru olmaz. Burada herkesin anlaşması gerekir.

Toplumsal muhalefet, CHP başta olmak üzere muhalefetteki tüm partileri önüne katarak yol almıştır. Mesele hukuksuzluğa muhatap olmuş Ekrem İmamoğlu’nu da CHP’yi de aşmıştır. Toplumsal muhalefetin........

© Kısa Dalga