Modern çağın getirdiği bir şey var. Şey dedim çünkü adını koyamıyorum. Bu, bir yazar için tuhaf bir durum ben de farkındayım ama şey yerine hangi kelimeyi yazdıysam bir türlü yakıştıramadım. Anlatmak istediğim şu: Modern çağ, insanı adeta sürekli arkadan itiyor. Bir şey yapıyorsun, yetmiyor. İnsanı daha iyisini, daha iyisini, daha da iyisini yapmaya zorluyor. Üstelik “daha iyisini yap” derken, daha iyi imkânlar verip de istemiyor. Aksine imkânları kısıp daha az imkânla daha iyisini istiyor. İşte, adını koyamadığım ve “şey” dediğim bu. Hırs demeyi düşündüm önce ama hırs bile anlatmak istediğimin yanında masum kaldı. Hırs, sözlüklerde “Bir şeyi elde etmek için duyulan, önüne geçilmez derecede kuvvetli istek, aşırı tutku” diye tanımlanıyor. Benim bahsettiğimde daha çok bileşen var. Hırs, kişiye atfedilir mesela, hırslı kişi ya da kişilerden söz edilebilir. Benim anlatmak istediğim kişi ya da kişilerle ilgili değil. Modern çağda oluşmuş ve insanlığın üzerine sinmiş bir zihniyet sanki. Sanki insanlığın büyük bir kısmını önüne katmış da sürüklüyor. Tabi bu zihniyetin oluşmasında hırslı insanların büyük payı olduğu yadsınamaz çünkü başta belki birkaç hırslı insan daha az imkân karşılığında daha çok verim istiyordu. Sonra sayıları yüz oldu, bin oldu, yüz binler, milyonlar oldu, belki böyle oluştu bahsettiğim zihniyet bilemeyeceğim fakat oluştu ve günümüzde pek çok kişinin üstüne çullanmış durumda. Biraz soyut oldu anlattıklarım farkındayım. Ne demek istediğimi bir örnekle açıklamaya çalışayım:

Mesela neredeyse herkes, sağlıklı gıdaya ulaşmakta zorluk çektiğini söylüyor. Organik ürünler çok pahalı........

© Karar