Sabah gözümü açtım, rüyam hâlâ mesaideydi.

Rüyamda kendimi Ankara’da, Tandoğan Meydanı’nda buldum. (Şimdilerde adı Anadolu Meydanı oldu.) Gökyüzü griydi; sanki güneş yıllardır uğramamıştı. Gri bir sabaha gri bir devlet binası yakışırdı. Rüyamda da öyle olmuştu.

Karşımda devasa bir yapı vardı: Üç katı yerin altında, dördü yerin üstünde. Camdan değil, betondandı. İçeri girdim. Duvarlar boyunca Atatürk sözleri sıralanıyordu:
“İsmet, bu ışığı kim söndürdü?”
“Memleketin her yanında uyanıklık gerekir.”
“Ulusun bekası, çayın........

© Karar