Yaz tatillerinin benim için olmazsa olmazlarından biri tabiatta bulunmak ve tabiatın talebesi olmak. Tabiat; duyu organlarımıza, akli melekelerimize, duygu dünyamıza muallimdir.

Kırıp dökmeden bir sanatkar, bir alim, bir çiftçi bir mecnun, bir çocuk, bir delikanlı ve daha bir çok kılığa girip insanın haline tercüman olur. Söylenmesi gerekeni insanın içine yerleştirir. İnsana yol yordam olur.

Ağacın gölgesi, bayırın esintisi, esintinin ağaçtaki hışırtısı, dağın mağrur ve mağdur duruşu, güneşin bağa bahçeye tarlaya olgunlaşma mayası olarak yerleşmesi, kavrulan toprağın güneşten şikayeti, çobanın sıkıntıdan çatlaması, ağır yüklerden kaçıp kurtulan atın kavuştuğu taze yoncaya sevinmesi…

Olur olmaz yerlerde biten alıçlar, alıçların sapsarı ovada birkaç karışlık serinliği, taşta nefeslenen kertenkele, kertenkelenin yanıbaşında zehrine güneşi zerk eden yılan, başını taştan taşa vuran kurumuş kengerin yersiz yurtsuzluğu…

Ağaç dallarını yuva edinen kuş, yavru kuşun iki........

© Karar