Volkan Konak kendisini Şövalye olarak tanımlarken en büyük Şövalye olarak yenilmez kahraman Atatürk’ü görüyordu.
Hiç şüphesiz hayatı ideali uğruna mücadele ile geçmişti. En büyük özelliği mütevazılığı, güler yüzü ve samimiyeti ile dayanışmayı hayat felsefesi olarak benimsemesiydi.
Birkaç kez sohbet imkânım oldu. Çağdaş, demokrat ve Atatürkçü tanınırlığının yanı sıra Anadolu insanının gelenekselliğini ve içtenliğini hiç kaybetmemişti.
‘’Komutanım’’ diye hitabını hiç unutmuyorum. Eyüboğlu (Annem) tarafından akraba olmamıza rağmen ilk görüşmemizde siz diye hitapla başladığımda kısa bir tanışmadan sonra siz hitabını kaldırmamı sağlayacak kadar insandı.
Çatalca Müftüsü olan zat lanet okurken cenaze namazını kıldıran İmamın: ‘’Atatürk sevdası asla platonik değildi. Gerçek bir devrimci, koca yürekli bir şövalyeydi. Hiç kimseyi düşüncesinden, kıyafetinden, geçmişinden dolayı ayırmadı.’’ sözlerini umarım dinlemiştir. Ama dinlemiş olsa hala yaptığını savunacak kindar paylaşımlar yapar mıydı?
Maçka’da mahşer gününü andırırcasına bir kalabalıkla uğurlandı. Maçka sevgisini her fırsatta yineliyor ve babasının yanına gömülme isteğini de vurguluyordu. Bu sevgisini çarpıcı bir şekilde ifade etmek için ‘’küllerimi Trabzon’un üstüne atın’’ demişti. Çoğunluk bu isteği duyunca, memleket sevgisine vurgu olduğunu kolaylıkla anlamıştı. Ancak küçük bir azgın grup bunu fırsata döndürmek için hemen saldırı başlatmıştı. Karşı Devrimciler; gördünüz ve utandınız mı? Volkan Konak........

© Karadeniz'de sonnokta