TÜRKİYE YÜZYILI MAARİF MODELİ VE KONNEKTİVİZM (BAĞLANTICILIK): AYNI MASADA OTURUYOR GİBİ, AMA AYNI DİLİ KONUŞMUYOR
TÜRKİYE YÜZYILI MAARİF MODELİ VE KONNEKTİVİZM (BAĞLANTICILIK): AYNI MASADA OTURUYOR GİBİ, AMA AYNI DİLİ KONUŞMUYOR
Türkiye, yeni eğitim vizyonunu büyük bir sloganla duyurdu: Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli. Bakanlık, bu modeli daha modern, daha dinamik ve daha öğrenci merkezli bir dönüşüm olarak sunuyor. Peki gerçekten öyle mi? Gelin, modern dünyanın en güncel eğitim kuramlarından biri olan konnektivizm (bağlantıcılık) üzerinden soruna biraz daha yakından bakalım.
Konnektivizm (Bağlantıcılık), dijital çağın gereksinimlerine uyarlanmış bir öğrenme teorisidir. George Siemens ve Stephen Downes tarafından geliştirilmiştir. Bu teori, bireyin bilgiye ulaşma ve onu kullanma becerilerini merkeze alır ve öğrenmeyi bireysel ve kolektif ağlar bağlamında ele alır. Bağlantıçılığın temel özellikleri; Bilginin dinamik yapısı, bağlantıların gücü, Ağların Önemi, öğrenmenin özerkliği ve dijital teknolojilerin rolü olarak kabul görmüştür.
Eğitimde Connectivism (Bağlantıçılık)anlayışı, öğrenme süreçlerini; Kendi kendine öğrenme,
işbirlikçi (kubaşık) öğrenme, teknoloji kullanımı şeklinde etkilemektedir.
Bu teori, geleneksel öğrenme........





















Toi Staff
Sabine Sterk
Gideon Levy
Penny S. Tee
Mark Travers Ph.d
Gilles Touboul
Daniel Orenstein
John Nosta
Joshua Schultheis
Rachel Marsden